HET STEIN VAN WALRAVEN, 2001. Een boek over het (mogelijk eerste) kasteel van Ravenstein in Noord-Brabant, en de avonturen van Arnout die door een tijdreis in het Ravenstein van de veertiende eeuw terechtkomt.
In de banner zie je de Kasteelsepoort, waar links op de begane grond in de kamer met de twee grote ramen een grote dubbele haard gevonden is. Het is de Noorderkamer in mijn boek.
Arnout van Hardeveld krijgt van zijn geschiedenisleraar de opdracht om de historie van het kasteel van Ravenstein uit te zoeken.Hij komt erachter dat het kasteel van Walraven van Valkenburg in 1818 is gesloopt, alleen de gracht is er nog. Een zonderlinge figuur houdt hem van achter een gordijn in de gaten. De man geeft hem een zilveren valkje. Het blijkt een amulet te zijn met bijzondere krachten, want van het ene op het andere moment komt Arnout in de veertiende eeuw terecht. Hij voorkomt een aanslag op Walraven van Valkenburg, die hem aanneemt als schildknaap. Vanaf dat moment raakt Arnout verwikkeld in een maalstroom van complotten, verraad, terechtstellingen en vriendschappen. Bovendien maakt hij de bouw van het kasteel mee. Maar hoe lang kan Arnout nog in de veertiende eeuw blijven om de speciale bode van Walraven te zijn? En is er nog een weg terug naar zijn eigen tijd?
2001: In hetzelfde jaar als de Arthurgids verscheen mijn ALLEREERSTE JEUGDBOEK (11+) over het verdwenen kasteel van Ravenstein bij uitgeverij Christofoor. Hierin komt een jongen (Arnout) in de 14e eeuw terecht en maakt de bouw van het kasteel mee. Een leuk boek én een spannend verhaal waarin je iets te weten komt over de heren van het land van Ravenstein en Gelre, en hoe ze in de veertiende eeuw leefden.
Let wel, dit was mijn eerste boek, en ondertussen heb ik zoveel bijgeleerd over hoe je boeken schrijft. Ik schrijf niet meer zoals in dit boek :-)
Onderstaande kopergravure is van de hand van Henricus Causé uit 1696. Uit Prospectus Castelli Ravenstyn
In 2009 ging Richard Tiel zogenoemde 'onbekende' schrijvers in het zonnetje zetten. Schrijvers die ondank veel boeken niet doorbreken bij het publiek. Ik was er een van. Leuk om weer terug te lezen.
In 1992 hielp ik mee met de opgraving van de voorburcht van het kasteel. De archeoloog ter plekke maakte deze tekening van de keer muur die we opgroeven. Een keermuur is een grote stevige muur die het water van de gracht tegenhoudt. Bovenaan staat die keermuur.
In 2014 is er opnieuw gegraven en kwam de rest van de keermuur tevoorschijn. In zuidelijke richting.
